O autorze:
Mirosław Andrzejewski (Zbirek) urodził się w 1962 roku w Mrągowie. Od trzeciego miesiąca życia mieszka w Siedlcach. W wieku 13 lat (w 1975 roku) otrzymał w Zegrzu patent żeglarza jachtowego. Od tego czasu, po dziś dzień, żeglarstwo stało się jego pasją. Będąc uczniem liceum (I LO im. B. Prusa w Siedlcach) w wieku 17 lat w 1979 roku zaangażował się w działalność antykomunistyczną. W maju 1980 roku zdał maturę, a między egzaminami z języka polskiego i matematyki zaliczył pierwszą odsiadkę w milicyjnym areszcie. W sierpniu tego samego roku pojechał na strajk do Stoczni Gdańskiej. Tam poznał Aleksandra Halla, lidera nielegalnego Ruchu Młodej Polski (RMP). Owocem tego spotkania było założenie RMP na terenie Siedlec. Skutkowało to kolejnym zatrzymaniem, tym razem na 48 godzin, w milicyjnym areszcie i rewizją w domu oraz usunięciem z ZHP. W styczniu 1981 roku nawiązał kontakt z Kręgiem Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM) i zaczął organizować na terenie Siedlec i okolic działalność harcerską poza strukturami ZHP. W sierpniu 1981 roku siedlecki RMP wydał własne pismo „ABC”, w którym Mirosław Andrzejewski opublikował swoje pierwsze rysunki.
W październiku rozpoczął studia na Wydziale Chemiczno-Matematycznym w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej (WSRP) w Siedlcach. Wstąpił do Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) i wziął udział w okupacyjnym strajku studenckim (od 18 XI do 11 XII 1981 r.), w czasie którego współredagował biuletyn „Nierzeczywistość”, w którym zamieszczał również swoje rysunki. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 został internowany (w wieku 19 lat). Przebywał w zakładach karnych w Białej Podlaskiej, Włodawie i Kwidzynie, skąd udało mu się zbiec 7 sierpnia 1982 roku. Ścigany przez Milicję Obywatelską (MO) i Służbę Bezpieczeństwa (SB) ukrywał się przez 5 miesięcy. 6 stycznia 1983 roku zgłosił się na milicję, co było warunkiem podjęcia przerwanych stanem wojennym studiów. Wiosną 1983 roku sąd w Kwidzynie umorzył warunkowo sprawę za ucieczkę. 14 lutego 1985 roku nastąpiło kolejne aresztowanie i skazanie przez sąd w Siedlcach na karę 11 miesięcy więzienia za kolportaż nielegalnych ulotek.
Mirosław Andrzejewski przebywał początkowo w aresztach milicyjnych w Siedlcach i Łukowie, a następnie w zakładach karnych w Siedlcach, Braniewie i Łęczycy. W czasie odbywania kary dostał pięciodniową przepustkę na ślub z Agnieszką Więsak. W aresztach i zakładach karnych powstał cykl rysunków więziennych wykonywanych często na bibułkach od papierosów, aby można je było łatwo ukryć i przemycić na zewnątrz. W Łęczycy jeden ze współwięźniów, Józef Śreniowski z Łodzi, nazwał Mirka Zbirkiem i od tej pory autor zaczął sygnować tym pseudonimem wszystkie swoje rysunki.
W październiku 1985 r. Mirosław Andrzejewski został usunięty ze studiów (ponownie przywrócony na studia w lutym 1986 r.). Z więzienia wyszedł w listopadzie 1985 roku. Zaczął publikować swoje rysunki
w prasie podziemnej. W 1986 roku wydał nielegalnie poza cenzurą swój pierwszy rysunkowy „Zbiorek”.
W 1988 wznowił działalność harcerską, wstąpił do nieuznawanej przez komunistyczne władze Polskiej Organizacji Harcerskiej. W latach 1989-1991 pracował w wytwórni filmów rysunkowych „Hanna-Barbera Poland” w Warszawie. Jednocześnie zaczął publikować swoje rysunki w prasie lokalnej i ogólnopolskiej.
W roku 1990 wydał tomik rysunków „Głowa do góry”, a w roku 1991 kolejny tomik pt. „Postkomunizm”.
W latach 1993-1996 zaangażował się w działalność polityczną w Unii Polityki Realnej Janusza Korwin-Mikkego. W 1993 roku został przyjęty do Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury (SPAK).
W 1999 roku został wyróżniony przez Ministra Kultury odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”. Po obronie pracy magisterskiej w 2001 roku pracował jako nauczyciel matematyki w II LO im. Św. Królowej Jadwigi
w Siedlcach (w latach 2001-2005), w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Niwiskach (w latach 2019-2020) oraz w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6 im. gen. Józefa Bema w Siedlcach (w latach 2021-2022).
Za działalność w antykomunistycznej opozycji w 2009 roku z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2015 roku od prezydenta Andrzeja Dudy Krzyż Wolności
i Solidarności. Jest ojcem trójki dorosłych dzieci i dziadkiem dwójki wnuków. Obecnie współpracuje
z „Gazetą Polską”, „Tygodnikiem Siedleckim”, „Echem Katolickim”, “Apostołem Miłosierdzia”
i wydawanym w Niemczech pismem polonijnym „Info&Tips”.
